Blog

Mijn lichaam, mijn huis, mijn thuis

Mijn lichaam, mijn huis, mijn thuis
 
Waar spreek je het gemakkelijkst over: je zeurende hoofdpijn of je geldzorgen?  Je slapeloze nachten of je rebellerende tienerzoon/-dochter? Je kreupele rug of je manke relatie met je familie of partner? Nogal evident, zal je zeggen, mijn privéproblemen zijn privé. Volkomen waar, ze hoeven niet wereldwijd verkondigd te worden.
 
Maar wat we doen is niet alleen er niet over praten, maar ook, proberen om het van ons af te schuiven. Om er niet meer aan te denken. Om de pijn, de angst, de zorgen, het “falen”, niet meer te voelen. We gaan in ons hoofd zitten en maken onszelf wijs dat er ergere dingen zijn, of grotere sukkelaars.
 
Mijn patiënten komen meestal met fysieke klachten. Die behandel ik met veel aandacht. Toch ervaar ik regelmatig dat zij mij ook vertellen over wat hen verder nog belast. Zij piekeren, maken zich zorgen, zijn overbezorgd of willen persé perfect zijn.
 
Hun hoofd zit boordevol maar in hun lichaam is er niemand thuis. Het huis is verlaten en toont na zekere tijd tekenen van verval. Het lichaam doet pijn, de nekspier verkrampt, een (hiel)pees ontsteekt, de maag brandt.
 
Een lichaam is als een huis en heeft aandacht en onderhoud nodig. Het moet zich bewoond voelen, dan voelt het veilig en warm. Eén worden met je lichaam, weer thuiskomen, heelt vele wonden. Fysieke klachten ontstaan vaak door jarenlang vast te zitten in je hoofd.
 
Waarom kies je daarvoor? Om de pijn van verlies, alleen zijn, falen, onbegrip, schaamte of schuld niet te moeten voelen. “Van mijn broer heb ik al jaren niets meer gehoord” veroorzaakt pijn die je ontvlucht door je te domiciliëren in je hoofd en het probleem te rationaliseren. Zo verbreek je de verbinding met je lichaam. Je hoofd vergeet de pijn maar je lichaam bewaart alle emoties. Je pijn begint een eigen leven te leiden.
 
Meditatie, mindfulness, yoga, de open houding , handen op het hart, leren je geest bewust opnieuw in te dalen in je lichaam, alle hoekjes te verkennen en te oefenen in het thuisblijven.
 
En dan gaan de vensters wagenwijd open, een milde zonnestraal van een vroege voorjaarszon dringt recht naar binnen en geeft, na die koude, vochtige winterperiode, een deugddoende, voedende warmte aan je huis. Je voelt je weer fit.
 
Als het dakvenster openstaat, dwarrelen verfrissende gedachten als sneeuwvlokken je huis binnen. Je krijgt een frisse kop.
 
Het huis krijgt een grondige opkuis en oude rommel vliegt op straat. Je rug en schouders zijn ontlast.
 
En dan open je je deuren, nodig je vrienden of kennissen uit opdat ook zij zich kunnen thuis voelen in jouw huis. Je hart voelt vrij en je longen ademen weer voluit.
 
Een gezonde geest huist in een gezond lichaam. Volgende keer vertel ik hoe je daar mee kan oefenen in het dagelijkse leven.