Blog

Angst

Stress is een gevolg van onverwerkte angst. Angst maar ook onzekerheid, wantrouwen en twijfel vinden altijd hun oorsprong in het verleden.
Angst is de verzamelnaam van alle soorten pijn.

Iemand uit onze omgeving heeft ons vertrouwen als kind geschonden: een vader, een moeder, een familielid, een buur, een onderwijzer of een vreemde. Ook omstandigheden kunnen de oorzaak zijn van angst: een vroegtijdig overlijden, een ziekte, een ongeval, geweld, armoede, oorlog, enz...

Deze mentale of, bij fysiek geweld, fysieke kwetsuur, heeft ons gevoel van veiligheid en welzijn beschadigd en staat gegrift in ons geheugen. Elke dag ervaren we daarvan nog het gevolg. Ergens in ons lichaam/hersenen is er iets verkrampt of gekwetst wat beschadiging veroorzaakt en onze gezondheid ondermijnt.

Angst zoekt een uitweg in gevoelens van schuld, schaamte, spijt, niet goed genoeg zijn of zich niet geliefd of eenzaam voelen. Zij bezoedelen ons denken en roepen spanning op. Dit vraagt véél energie en maakt ons lichaam moe.

Bewuste (of onbewuste) angst in alle gradaties genereert een gevoel van onveiligheid of gevaar. Vanuit dat gevoel activeren we een permanente alertheid die leidt tot zenuwachtigheid, piekeren, wantrouwen maar ook tot slaapstoornissen, angstdromen, fobieën, overdreven spierspanning (nek- of rugklachten), functiestoornissen van organen, allergieën, enz...

Angst trekt onze aandacht naar buiten. Het gevaar zit ‘buiten ons’. We leven in een toestand van alertheid en richten ons denken naar buiten. Het nadeel is dat we dit gebeuren niet beseffen. We blijven er automatisch in hangen.

Angst is een verslaving die aanzet tot onrust, controle en gepieker over wat wel of niet zou kunnen gebeuren. Elk moment gebruiken we om onze angst te voeden.
Die verslaving beseffen, is een eerste stap naar bevrijding of genezing. We hebben daarin een verantwoordelijkheid te nemen of een keuze te maken: het zo laten of het veranderen.

Emotionele Lichaamstherapie nodigt ons uit om het denken te verlaten en onze aandacht te richten op ons lichaam. Dit doen we via passieve bewegingen, via een bewuste, diepere ademhaling en door ons denken naar binnen te richten. Bij elke uitademhaling zeggen we bij onszelf: ik adem in de liefde van mijn hart.
Want liefde is de tegenhanger van angst.

Het is in de eerste plaats een training om onze hersenen te herprogrammeren. Wij veranderen de gedachte van angst en onveiligheid in een gevoel van veilig thuiskomen in ons lichaam. Hoe meer wij ons veilig voelen (in onszelf), hoe meer we ook veiligheid ervaren buiten ons. Wij kijken nu niet meer door de bril van wantrouwen en twijfel maar door die van vertrouwen en veiligheid. De wereld rondom ons wordt minder bedreigend. Het leven wordt gemakkelijker.

Veiligheid brengt uiteindelijk rust in onze relaties, in ons leven én in ons lichaam.